mają rangę ustawową, przez co nie są znane ogółowi społeczeństwa. Stąd więc częste przypadki nieprawidłowości w tym zakresie. Obserwuje się na przykład flagi zawieszone odwrotnie czy w złej pozycji wobec flag innych, dotykające muru, względnie ziemi, powieszone na kiju od miotły zamiast na drzewcu, brudne i zetlałe. Tymczasem w wielu krajach dokumenty takie jak protokół flagowy są aktami ustawowymi i łatwo dostępnymi.
Przepisy USA dotyczące ochrony symboli są szczegółowe i jednoznaczne. Na pewno ma to związek z wielką czcią, jaką w tym kraju otacza się flagę. Nawet jej odwrotne wywieszenie poczytywane jest za zniewagę. Protokół zawiera wiele szczegółów, takich jak ekspozycja nocna (obowiązek podświetlania), postępowanie na wypadek niepogody, kwestie użytego do jej wykonania materiału czy sposób postępowania z flagami zużytymi.
Szczególnie poruszający jest przepis, bynajmniej nie na końcu dokumentu, lecz w uzupełnieniu kolejnych wskazań, że flaga jako reprezentująca żywy naród winna być traktowana jak istota żywa.
Dzień 2 maja ogłoszono Dniem Flagi (art. 6a), lecz nie wypełniono tego zapisu żadną merytoryczną treścią. Może nią być właśnie propagowanie wiedzy o zasadach prezentacji flagi. Zasady te winny zyskać rangę normatywną.
12. Nie istnieje wymóg egzekwowania wiedzy o symbolach państwowych od osób ubiegających się o polskie obywatelstwo. A wymóg taki istnieje w ustawodawstwie innych krajów, na przykład Kanady, gdzie pretendent musi objaśnić kwestię flagi i przytoczyć początek hymnu państwowego.
13. Kwestią związaną z ochroną symboli są przypadki nazbyt lekkomyślnego oddawania pieczy nad elementami domeny państwowej podmiotom prywatnym, niekoniecznie wiarygodnym. Wskazać trzeba tu między innymi oddanie w ręce prywatne domen internetowych o charakterze narodowym, takich jak na przykład „polska.pl” czy „poland.pl” – beneficjentem jest tu spółka Agora. Innym przykładem jest zapis art. 14 Ustawy z 2010 r. o sporcie, przekazujący wizerunek członka kadry w stroju reprezentacji narodowej związkowi sportowemu oraz komitetowi olimpijskiemu do wykorzystywania komercyjnego.
14. Powszechną praktyką stały się wariacje na temat godła wykorzystywane przez poszczególne polskie ministerstwa. Część używa wersji z mocnym cieniowaniem, część bez, Ministerstwo Spraw Zagranicznych zaś stosuje sam kontur orła. Zasadne byłoby przyjęcie ujednoliconej stylistyki (pomijając tu stosowane dodatkowo loga ministerstw), gdyż nie są to autonomiczne instytucje i powinny podlegać regule jednorodnej estetyki.
Wszystkie te uwagi wraz z deklaracją wsparcia procesu legislacyjnego przez